โรคในผู้สูงอายุ หมายถึง โรคที่พบได้บ่อยในผู้สูงอายุ ซึ่งมักเกิดจากการเสื่อมสภาพของร่างกายตามอายุ ประกอบกับปัจจัยอื่นๆ เช่น พันธุกรรม พฤติกรรมการใช้ชีวิต และสิ่งแวดล้อม
ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเกิด โรคในผู้สูงอายุ
ปัจจัยภายใน
อายุ: เมื่ออายุมากขึ้น ร่างกายเสื่อมสภาพ ส่งผลต่อระบบต่างๆ
พันธุกรรม: โรคบางชนิดมีพันธุกรรมเกี่ยวข้อง
เพศ: ผู้หญิงมีโอกาสเป็นโรคบางชนิดมากกว่าผู้ชาย
โรคประจำตัว: ผู้ที่มีโรคประจำตัวมีโอกาสเป็นโรคอื่นๆ เพิ่มเติม
ปัจจัยภายนอก
พฤติกรรมการใช้ชีวิต: การทานอาหารไม่เหมาะสม การไม่ออกกำลังกาย การสูบบุหรี่ การดื่มแอลกอฮอล์
สิ่งแวดล้อม: มลพิษทางอากาศ น้ำ อาหาร เสียง
การเข้าถึงบริการสุขภาพ: การขาดแคลนแพทย์ พยาบาล ยา อุปกรณ์การแพทย์
ปัจจัยทางสังคม:
ความเครียด: ปัญหาครอบครัว ปัญหาการเงิน ปัญหาสุขภาพ
การอยู่คนเดียว: ขาดการ support ทางสังคม
ความยากจน: ขาดแคลนอาหาร ยารักษาโรค
โรคที่พบบ่อยในผู้สูงอายุมีหลายชนิด ได้แก่
โรคหัวใจและหลอดเลือด: โรคหลอดเลือดสมองหรือ Stroke เป็นภาวะที่เกิดขึ้นเมื่อการไหลเวียนของเลือดไปสู่สมองถูกขัดขวางหรือมีการขาดส่งออก เป็นผลมาจากการตามเนื้อเยื่อหรือเซลล์ในสมองที่ได้รับอาหารหรือออกซิเจนไม่เพียงพอ เช่น การตีบ การตัน หรือการอุดตันของหลอดเลือดที่เชื่อมต่อกับสมอง สามารถทำให้เกิดอาการของโรคหลอดเลือดสมองได้ เช่น อาการสมองเสื่อม อาการสมองขาดเลือด หรืออาการสมองอักเสบ เป็นต้น
โรคเบาหวาน: โรคเบาหวาน เป็นหนึ่งในปัญหาสุขภาพที่กำลังเริ่มมีความเสี่ยงสูงในประชากรทั่วโลก มันไม่เฉพาะเจาะจงกับกลุ่มคนที่มีพันธุกรรมเสี่ยง แต่ยังเป็นผลมาจากรูปแบบการดูแลชีวิตที่ไม่เหมาะสม และพฤติกรรมที่ไม่ดีในการอาหารและการออกกำลังกาย ในบทความนี้เราจะสำรวจโรคเบาหวานในแง่มุมต่าง ๆ ตั้งแต่สาเหตุ อาการ การป้องกัน และการจัดการอย่างเหมาะสม
โรคอัลไซเมอร์: โรคอัลไซเมอร์เป็นโรคที่เกิดจากความเสื่อมของความสามารถในการคิด จดจำ และฟังเสียง โดยเป็นโรคที่เกิดจากการสลายของเนิ่อเยื่อในสมอง โรคนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ “โรคสมองเสื่อม” และมักพบบ่อยในผู้สูงอายุ โรคอัลไซเมอร์มีลักษณะเฉพาะของการเสื่อมของความสามารถในการจดจำ การเรียนรู้ และการประมวลผลของข้อมูล โดยมักเริ่มต้นด้วยอาการลืมสิ่งของเล็กๆ น้อยๆ และค่อยๆ แย่ลงตามเวลาผ่านไป โรคนี้เป็นโรคที่ร้ายแรงและไม่มีทางรักษาหายในปัจจุบัน แต่มีการจัดการอาการเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
โรคพาร์กินสัน: โรคพาร์กินสันเป็นโรคที่มีผลกระทบต่อระบบประสาทที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมการเคลื่อนไหว โรคนี้มักเกิดเป็นระยะเฉียบพลันหรือเรื้อรัง และมักพบบ่อยในผู้สูงอายุ โดยส่วนใหญ่เกิดจากความเสื่อมของเนิ่อเยื่อในสมองที่ควบคุมการเคลื่อนไหว ซึ่งส่งผลให้เกิดอาการสั่นสะเทือนที่ข้อต่างๆ และปัญหาในการควบคุมการเคลื่อนไหวได้
โรคกระดูกพรุน: เป็นโรคที่เกิดจากการสูญเสียกระดูกและสารที่อยู่ในกระดูก ทำให้กระดูกเป็นพื้นผิวที่บางลงและแข็งแรงลดลง โดยเฉพาะในผู้สูงอายุและหญิงหลังคลอด โรคนี้ทำให้กระดูกเป็นแข็งแรงน้อยลง และเสี่ยงต่อการหักกระดูกหรือการเกิดกระดูกพรุนเมื่อมีการกระทำที่กดกระดูกหรือกระทบกระดาษ โดยส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่ข้อสะโพก ข้อเข่า และกระดูกสันหลัง
สาเหตุหลักของโรคกระดูกพรุนคือการลดสารแคลเซียมในกระดูก ซึ่งสารแคลเซียมเป็นสารที่สำคัญในการสร้างและรักษาความแข็งแรงของกระดูก สาเหตุที่เกิดการสูญเสียสารแคลเซียมมีหลายปัจจัย เช่น การเปลี่ยนแปลงฮอร์โมนในร่างกายขณะที่ผู้สูงอายุ การกินอาหารที่มีสารแคลเซียมไม่เพียงพอ การออกกำลังกายไม่เพียงพอ และปัจจัยที่ทำให้มีความเครียด
อาการของโรคกระดูกพรุนอาจไม่แสดงออกเนื่องจากไม่มีอาการจนกว่าจะเกิดการหักกระดูก อาการสามารถเกิดขึ้นได้เมื่อมีอาการปวดหลังหรือปวดข้อ เลื่อนตำแหน่งของกระดูก หรือเกิดการหักกระดูกโดยไม่ได้รับบาดเจ็บในระดับที่เป็นหนัก
การป้องกัน
ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต: ทานอาหารสุขภาพ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ หลีกเลี่ยงการสูบบุหรี่ และการดื่มแอลกอฮอล์
ตรวจสุขภาพ : เพื่อค้นหาโรคและรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ
สร้างเสริมสุขภาพจิต: ผ่อนคลายความเครียด ทำกิจกรรมที่ชื่นชอบ
สร้างสังคมผู้สูงอายุ: พบปะสังสรรค์ แลกเปลี่ยนประสบการณ์ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ผู้สูงอายุควรได้รับการดูแลเอาใจใส่จากครอบครัวและสังคม เพื่อให้มีสุขภาพที่ดีและมีความสุขในวัยสูงอายุ